Vermist en gemist
Een opgebrande sigaret en een lepel in je pap
is het enige wat je achterliet
je schoenen stonden nog naast de deur
alsof je die dag nooit het huis verliet.
Ik groette je regelmatig met een zwaai
of een simpele ‘dag buurman’
nu ben je spoorloos, wordt vermist
en is in mijn buurtje het hek van de dam.
Over dit gedicht
| Auteur: Looortje |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2010 | ||
| Thema's: | ||