levensreis
Die ochtend in de trein
besefte ik ineens
dat ik volwassen word
en dat dit is hoe het hoort te zijn
Moeder zwaaiend op het station
denkend; mijn dochter wordt groot
een traan in mijn ogen
maar zij straalt door de zon
Die ochtend reisde ik naar jou
van noord naar zuid
denkend aan de man die op me wacht
smachtent naar zijn vrouw
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Dinsdag, april 06, 2010 22:19 |
| doet niets af aan je gedicht. soms is het zelfs innemend. | |
| annamaria: | Dinsdag, april 06, 2010 21:23 |
| aah, spelfout, niet gezien, altijd jammer!! |
|
| lexx: | Dinsdag, april 06, 2010 21:21 |
| smachtend. prima gedichtje. van moeders weemoed naar vriends lust (lees blijmoedigheid) :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: annamaria | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2010 | ||
| Thema's: | ||