reusachtige verlangen
ik ben geen slap excuus meer voor haar
ook geen race tegen het tikken van de klok
zij is alles wat ik horen wil
zij is geen kreupelende waan meer
maar ik hou van haar op talloze manieren
in haar goedheid ligt mijn reusachtige verlangen
de heuvelhellingen vertellen mij haar geheim
de bergstroom bruist machtig naar de zee
en is als een oerwoudgeluid dat door mij heenvoert
de stroom wordt dan trager
zodat de bochten
langzaam en nauwkeurig
worden overwonnen
heb ik de kust
gevoerd door jouw glimlach
op een veilige manier bereikt
liefs
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
| ela: | Donderdag, april 08, 2010 14:48 |
| Je blijft verwonderen. ela |
|
| M-Rose: | Donderdag, april 08, 2010 14:25 |
| een bijzonder-gevoelsvolle en mooie samenvatting van jouw reusachtig verlangen | |
| Quicksilver: | Donderdag, april 08, 2010 14:19 |
| heel mooi Johan! liefs,dicky |
|
| _11je_: | Donderdag, april 08, 2010 13:56 |
| Prachtig... in 1 woord! warme groet 11je |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2010 | ||
| Thema's: | ||