Moeders handen.
Moeders handen.
Stil en bijna onbewogen
liggen de handen in je schoot.
Lelieblanke, slanke vingers
met nagels natuurlijk rozerood.
Een vinger, bekleed met een
smalle gouden ring.
Symbool van een belofte, het
huwelijk een kostbare herinnering.
Soms even in beweging,
zoals een zachte streek
door je dunne grijze haar.
In onnadenkend gedachten spel
glijden ze weer gelaten in elkaar.
08-04-2010
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, april 09, 2010 09:14 |
| ontroerend schrijven! | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 09, 2010 09:02 |
| Bijzonder mooi en ontroerend Loes, koester moeders handen. Lieve groet, Anneke |
|
| switi lobi: | Vrijdag, april 09, 2010 08:07 |
| Ik ken ook zulke handen, ze zijn zo lief.. Mooie dag Loes, ''n lieve groet. switi lobi |
|
| _Rieke_: | Vrijdag, april 09, 2010 07:18 |
| prachtig geschreven liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2010 | ||
| Thema's: | ||