nothing would be
Kom dan, vraag me maar het hemd van het lijf
ontbloot in het proces ook alsjeblieft wat huid
ik ren steevat vooruit, zolang je me maar blijft volgen
veilig in je thuishaventje geborgen kruip ik in de deken
ik hoef je niet te smeken want het is net genoeg,
in de nacht en in de avond
en een beetje 's morgens vroeg
bekruip je me in een heerlijk kippenvel
ik heb het wel
geweten
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zaterdag, april 10, 2010 18:05 |
| een mooike! liefs kerima ellouise |
|
| spring-in-het-veld: | Zaterdag, april 10, 2010 15:24 |
| he! ik zie jou ( geloof ik)voor het eerst, en toch een lange inzendlijst..leuk, ik ga wat meer van je lezen, best de moeite waard :) door je engelse titel had ik dit bijna overgeslagen.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: annoela | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2010 | ||
| Thema's: | ||