het perron
de streling
over mijn wang
je handen zijn koud
koud van de avondlcuht
maar dat deert me niet
sluit je ogen
en ik sluit de mijne
wachtend op een kus
je lippen tegen de mijne
en niet wetent hoe snel de tijd
voorbij gaat
hoopend dat dit
niet voorbij gaat
dat jij niet weggaat
hoopend dat die trein
nooit komt
om je weg te halen
maar dan toch
staan we daar 's avonds
op het perron
wachten tot jij
weer even verdwijnt
over mijn wang
je handen zijn koud
koud van de avondlcuht
maar dat deert me niet
sluit je ogen
en ik sluit de mijne
wachtend op een kus
je lippen tegen de mijne
en niet wetent hoe snel de tijd
voorbij gaat
hoopend dat dit
niet voorbij gaat
dat jij niet weggaat
hoopend dat die trein
nooit komt
om je weg te halen
maar dan toch
staan we daar 's avonds
op het perron
wachten tot jij
weer even verdwijnt
Reacties op dit gedicht
| Von l.: | Zaterdag, april 10, 2010 21:08 |
| brr. doe mij maar de eeuwigheid :) | |
| ela: | Zaterdag, april 10, 2010 14:53 |
| Na de laatste trein kan je tot morgen blijven kussen. ela |
|
| mucho tot de bodem: | Zaterdag, april 10, 2010 13:11 |
| biepje? nog een biertje doen? verhip, daar ging me laatste trein:S wat nu!:D |
|
