Bijna 6 maanden zijn voorbij,
en het lijkt nog geen week
de tijd ging als een trein

Stopte afentoe, maar ging
na elke halte weer snel verder
op weg naar het volgende

Niet meer nadenken,
doen, doen en nog eens doen
zo ging ik voort

beetje bij beetje
begon mijn gevoel te spelen
m'n aandacht te trekken

de saaie, eentonige dagen
begonnen zijn tol te eisen,
het gevoel alleen te zijn

m'n ex die inmiddels 5 maanden
met de volgende heeft, en op de
bewuste dag, een reactie uitlokte

deze heb ik hem niet gegeven,
klootzak, waarom doet ie dat?
zijn eigen leugen verraden!

ik kende de waarheid al,
maar deze zo zien is moeilijk
mijn gevoel werd erger

wil niet meer alleen zijn,
wil me niet zo voelen,
zo uitgeput, volledig op

toch nog moeten doorzetten
het is zoals ze zeggen
de laatste loodjes wegen het zwaarst

Nu nadert de eindstreep,
van 6 jaar ploeteren,
vallen, opstaan en doorgaan

Nog 2 maanden doorzetten,
dan een tijd 'vakantie',
op naar de volgende levensles

een nieuwe school,
een nieuwe plek,
nieuwe mensen en

een nieuw begin!