Ik lach de dag van alle stappen die vooruit gezet,
van hier mogen zijn met al mijn energie en
jij vroeg mij ook eens te kijken naar morgen.
Het lachen verging mij snel want dit beleven
duurt maar even, vandaag ontwijk ik
zonder moeite jou gezicht hoewel zij
in iedere hoek, in iedere oogknippering ligt.
Morgen verdring ik je nog maar net,
in twee stappen naast mijn bed van
schrik en nog geen seconde ogen dicht
waar je onder mijn leden ligt.
| De kleine Vos: | Woensdag, april 14, 2010 13:50 |
| indringend gedicht ontroerend groetjes Sonja |
|
| arie: | Dinsdag, april 13, 2010 08:57 |
| eens die tijd vergeten vrolijk kleuren dragen nimmer pijn meer dit verleden is voorbij al zijn er soms nog klanken.. Knufff! |
|
| Hilly N: | Dinsdag, april 13, 2010 08:16 |
| Mooi geschreven Suus. Groet, Hilly |
|
| Looortje: | Maandag, april 12, 2010 16:48 |
| woow, weer een toppertje | |
| Oorlam: | Maandag, april 12, 2010 16:02 |
| wacht de tekst liep door elkaar hehe het moet zijn mooi, vooral: "vandaag ontwijk ik zonder moeite jou gezicht hoewel zij in iedere hoek, in iedere oogknippering ligt" ..loopt lekkel! zo de juiste reactie op een juist gedicht;) |
|
| Oorlam: | Maandag, april 12, 2010 16:01 |
| vandaag ontwijk ik mooi, vooral: "zonder moeite jou gezicht hoewel zij in iedere hoek, in iedere oogknippering ligt"..loopt lekkel! |
|
| Auteur: - Suus - | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2010 | ||
| Thema's: | ||