ik weet het even niet niks lijkt goed te gaan.
heb niet te tijd om er bij stil te staan.
het gaat zoals het gaat en ik kan niks doen.
ik wil me van deze gevoelens ontdoen.
weg van alle verdriet en de pijn.
eindelijk weervan iemand zijn.
iemand die om me geeft en zegt: ik hou van jou.
en me niet laat staan in de kou.
iemand die gewoon me kent zoals ik ben.
en niet mijn gevoelends onken.
iemand die merkt als ik verdrietig ben terwijl ik blij lijk.
maar weet dat ik diep van binnen bezwijk.
me opvangt als ik geen uitweg meer zie.
en me kan laten lachen met z'n te grote fantasie.
maar bestaat z'n iemand dan wel?
of alleen in een spel?
blijf ik dna voor altijd alleen?
niet echt zoals iedereen.
allemaal vrolijk en tevreden.
leven allemaal in het heden.
dan blijf ik maar door dichten.
en mijn pijn verlichten.