Nu laat ik je los Kris
Kris,
Op uw hobbelig levenspad
vol hindernissen,
sloeg jij een weg af
die wij niet kunnen volgen ...
Maar jouw mama reikt haar handen,
door haar nimmer slijtende liefdesbanden
en trekt U over de grenzen van de dood ...
haar wereld in ...
voor hopelijk een gigantisch nieuw begin.
Het gaat je goed Kris
nu je weer bij je mama komt te staan
kunnen wij nog alleen denken
hoe we nu zonder jou verder moeten gaan
De zoon van mijn overleden zus kwam Paaszondag om het leven door een tragisch ongeval
Onze wereld stuikt opnieuw in ...
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Donderdag, april 15, 2010 10:08 |
| meisje K@trien wat erg, ik voel met je mee heel veel liefs en heel veel sterkte Cobie kuzzzz |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, april 13, 2010 21:12 |
| O wat verschrikkelijk erg! Alle nabestaanden veel kracht en sterkte gewenst! Lieve groet, dicky |
|
| De kleine Vos: | Dinsdag, april 13, 2010 19:38 |
| diepzinnig gedachten maar de pijn zal er niet minder om zijn sterkte Sonja |
|
| _Lieverdje_: | Dinsdag, april 13, 2010 19:30 |
| stilmakend droef sterkte voor de ganse familie en voor jou liefs |
|
| karinvangelder: | Dinsdag, april 13, 2010 17:39 |
| oprechte deelneming Katrien ik wens jullie veel sterkte vr groet , Karin. |
|
| switi lobi: | Dinsdag, april 13, 2010 17:26 |
| Verschrikkelijk :( Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst. Lieve groet, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2010 | ||
| Thema's: | ||