Klanken
gegrepen door klanken zo kwetsbaar weerklonken
uit een klankkast als van een heilige maagd
brengen mij in pure vervoering ofwel in extase
zielstrelend beneemd ze de geest van adem
even ben ik minder dan niets, glijd zwaarte
van vlezige schouders die het hoofd dragen
verloren blijft achter in het voortvluchtige
karakter omhulst door de kalmerende klanken
verankerend en enkel ik uitblaas, is lucht.
uit een klankkast als van een heilige maagd
brengen mij in pure vervoering ofwel in extase
zielstrelend beneemd ze de geest van adem
even ben ik minder dan niets, glijd zwaarte
van vlezige schouders die het hoofd dragen
verloren blijft achter in het voortvluchtige
karakter omhulst door de kalmerende klanken
verankerend en enkel ik uitblaas, is lucht.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, april 15, 2010 11:53 |
| prachtig invoelend gedicht, waar klanken kwetsbaar weerklonken! liefs,dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vogelvrije | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2010 | ||
| Thema's: | ||