Rust ...
Kris
Je grote kijkers
verborgen
achter uw gesloten ogen
weerspiegelden
nu de rust
waar je al zolang op zoek was
de ijzige stilte
de koele kilte
blies het laatste beetje leven weg
verweesd
boordevol liefde
flankeerden wij je bed
toen wij
je voor de laatste keer
op het juiste pad hadden gezet
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, april 14, 2010 23:35 |
| als een stil pad door je woorden...mooi geschreven sterkte! liefs kerima ellouise |
|
| _Rieke_: | Woensdag, april 14, 2010 15:07 |
| stilmakend sterkte liefs |
|
| everybody muchooo: | Woensdag, april 14, 2010 13:17 |
| er spreekt rust uit dit gedicht en liefde sterkte met het gemis |
|
| switi lobi: | Woensdag, april 14, 2010 10:48 |
| Ik hoop echt dat er een stukje rust in jullie leven mag komen... sterkte! Lieve knuffel, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2010 | ||
| Thema's: | ||