Nu ligt iedere letter op papier,
onuitgesproken maar uitgekauwd,
twintig kantjes van twee en
twintig jaar van geleefd zijn.
En ik weet niet meer wat toen
en ik weet niet meer wat nu,
niet meer terug en niet meer
zo, zoals ik het gewend ken.
Er is niets over voor morgen,
vandaag is alles gedacht
en er is geen hoop van leven,
van hoe het mij uitlacht.
De kleine Vos: | Woensdag, april 14, 2010 18:44 |
ja je kan veel opschrijven en aan het papier toe te vertrouwen maar wat het nog dagelijks doet niet. lieve groet Sonja |
|
Red One. : | Woensdag, april 14, 2010 13:03 |
tijd om vooruit te kijken.. | |
Auteur: - Suus - | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2010 | ||
Thema's: |