Kan ik het aan...
Kan ik het aan?
Vast wel...
Ooit moet het toch overgaan?
Ooit moet ik het toch kunnen vergeten?
Ik weet het niet.
Kan ik het aan?
Vast wel...
Ooit moet ik andere mensen toch in vertrouwen nemen?
Ooit moet ik dat masker toch af kunnen zetten?
Ik weet het niet.
Kan ik het aan?
Vast wel...
Ooit moet ik het toch kunnen dragen?
Ooit moet ik het toch naast me neer kunnen leggen...
Ooit kan ik het aan
maar vandaag nog niet...
Vast wel...
Ooit moet het toch overgaan?
Ooit moet ik het toch kunnen vergeten?
Ik weet het niet.
Kan ik het aan?
Vast wel...
Ooit moet ik andere mensen toch in vertrouwen nemen?
Ooit moet ik dat masker toch af kunnen zetten?
Ik weet het niet.
Kan ik het aan?
Vast wel...
Ooit moet ik het toch kunnen dragen?
Ooit moet ik het toch naast me neer kunnen leggen...
Ooit kan ik het aan
maar vandaag nog niet...
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Zaterdag, april 17, 2010 09:07 |
| Positieve ingesteldheid op het laatste! goed zo! Groetjes |
|
| De kleine Vos: | Vrijdag, april 16, 2010 18:25 |
| ja er komt hopelijk een tijd om langzaam het verdriet je aangedaan. Met kleine stukjes te verwerken.dan komt de pijn die je nu wegdrukt om te overleven langzaam terug het gaat niet vlug liefs Sonja |
|
| gestrande mucho: | Donderdag, april 15, 2010 14:55 |
| goh, nou ik ben reuze benieuwd wat voor geinponem ik straks te zien krijg :) |
|
| Just*mi: | Donderdag, april 15, 2010 14:39 |
| TUURLIJK WEL! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Matt** | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2010 | ||
| Thema's: | ||