Weer lig ik in bed
Eenzaam en alleen
Telkens weer die eenzaamheid
Ook al zijn er veel mensen om me heen
Vaak is er niemand voor me
Voelt het of ik overal alleen voor sta
Vaak krijg ik het gevoel
Dat ik even niet besta
Wanneer ik verdrietig ben
Is er niemand die het ziet
Ik kan ze altijd alles zeggen
Ze horen wel, maar luisteren niet
Ze wijzen mij aan
Alles komt door mij
Maar hoe hard ik ook werk
Dit gevoel gaat maar niet voorbij
Zodra ik iemand wat zeg
Komt de aanval tegen mij opgang
Dus nu durf ik haast niets meer te zeggen
Want ik ben echt enorm bang
Ik kan dit tegen niemand zeggen
Ze begrijpen toch niet wat ik bedoel
Dus alles blijft zoals het is
En ik blijf alleen met mijn gevoel