tot ik dromend wegzink
bij nog slechts
een handvol licht
adem ik
haar uitgestrektheid
gaand en kerend mee
blijf ijl en onbeweeglijk
hangen in haar kringen
tot ik dromend wegzink
niemand me
ooit nog weet
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 16, 2010 08:17 |
| Wij jou vergeten ? van ze levensdagen niet. Maar goed dat het fictief is. Knufknuf, Anneke |
|
| switi lobi: | Vrijdag, april 16, 2010 08:11 |
| Dat zou heel treurig zijn lieve Tine.. en weer zo fijntjes geschreven. Lieve knuffel, switi lobi |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, april 16, 2010 07:48 |
| het is een oplossing .... :( fraai schrijven ,klaas |
|
| _Lieverdje_: | Vrijdag, april 16, 2010 07:21 |
| prachtig geschreven ook al is het stilmakend fijne dag Martine liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2010 | ||
| Thema's: | ||