Het is vreemd, bijna beangstigend
dat als ik nadenk, door mijn herinneringen blader
bijna beangstigend als ik besef
hoeveel ik nu al om hem geef
En dat als ik heel dicht bij hem
met zijn armen om me heen
ik me zo veilig voelt, bijna alleen
zo vertrouwd alsof ik hem al eeuwig ken
Zo beangstigend groot gevoel
dat ik bijna niet weet wat ik er mee moet
en ik niet begrijp hoe het kan
maar hoop dat het voor de eeuwigheid en niet korter
gewoon niet meer over gaat