Asdonderdag
Geprikkeld spuwt hij
zijn gal over West- Europa
dit tranendal met giftige
dampen verstikkend.
Dat is even schrikken en
met zaklampen zoeken we
onze weg in dit docudrama.
Want scheepsrampen zijn niks
vergeleken met de aanblik
van deze roetzwarte hemel.
Misschien wordt het tijd
dat we uit deze valstrikken
ontsnappen door snel in te
pakken en met spoetnikken
het heelal uit te kammen.
Dan kunnen we eindelijk
nog eens een planeet uit
de grond stampen.
Maar dan wel ééntje
zonder buikkrampen !
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, april 18, 2010 01:36 |
| Die we dan weer kunnen vergiftigen, en dan maar weer op zoek. Wij hebben onszelf verwend! Gegroet, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claude Aendenboom | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2010 | ||
| Thema's: | ||