denk je nieuwe mensen te kennen.
dat was voro mij wel even wennen.
maar later begon ik ze te vertrouwen.
maar nu ineens beginnen ze naar me te snauwen.
ze lijken ineens van een andere kant.
en zien me als een aardsvijant.
voel me nu verdrietig en alleen.
geen lieve mensen om me heen.
wat heb ik fout gedaan.
heb ik een fout begaan?
zou het altijd zo blijven.
dat ik maar door blijf schrijven.
over wat ik voel.
en naar anderen bedoel.
dan zal ik me er bij neer leggen.
en er niks meer over zeggen.