Tijd..
Ik sta stil.
Mijn ogen gesloten,
Mijn blik omlaag.
Je verlaat me,
Direct na je komst..
Geen grip op te krijgen..
Ik verlies mezelf in jou,
Ik wil je begrijpen, vasthouden en terugspoelen.
Keer op keer wil ik je zien..
Zoals je was twee jaar geleden,
Drie jaar, vijf jaar, acht jaar,
Misschien zelfs tien jaar.
Terug naar de simpelheid van dit begrip.
Weg van de complexiteit van het bestaan.
Ik wil weer een klein meisje zijn.
Een meisje dat mag bestaan.
Mijn ogen gesloten,
Mijn blik omlaag.
Je verlaat me,
Direct na je komst..
Geen grip op te krijgen..
Ik verlies mezelf in jou,
Ik wil je begrijpen, vasthouden en terugspoelen.
Keer op keer wil ik je zien..
Zoals je was twee jaar geleden,
Drie jaar, vijf jaar, acht jaar,
Misschien zelfs tien jaar.
Terug naar de simpelheid van dit begrip.
Weg van de complexiteit van het bestaan.
Ik wil weer een klein meisje zijn.
Een meisje dat mag bestaan.
Reacties op dit gedicht
| SFelice: | Dinsdag, mei 11, 2010 23:19 |
| prachtig geschreven, precies de juiste woorden gebruikt! |
|
| E. de hopeless: | Woensdag, mei 05, 2010 10:20 |
| herkenbaar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Wicked Rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2010 | ||
| Thema's: | ||