Jouw voeten sloffen over mij heen
stampen, springen, schuiven en vegen
heen en weer. Getroffen door de
bijbehorende woorden rest mij
alleen het achtergebleven zand
wWater, modder en gras. Blijven
achter alle gevoelens verzwegen
aanschouw ik jouw schoenen en
besef ik wederom dat er niets rest
dan stekelige stekels in de mat
en vergane hoop voor later.