Ondergronds
Ondergronds
Donker is het er altijd
Een ander raakt er snel de weg kwijt
Maar hij niet
Ondanks dat hij bijna niets ziet
Want zo is hij geboren
Met zijn pootjes naar voren
Om nieuwe tunnels te graven
Ondergronds, zijn thuishaven
Genietend van iedere regenworm
Veilig voor iedere storm
In zijn ondergrondse leven
Niets erboven om echt om te geven
Zijn leven in eindeloze gangen
Voor hem niets dat dat kan vervangen
De bodem is zijn plafond
Want dat is een leven, onder de grond
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Dinsdag, april 20, 2010 10:31 |
| schoon gedicht je bent toch geen mollen vanger. met humor gelezen leuk! groetjes Sonja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sharon A. Hart | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2010 | ||
| Thema's: | ||