Rebellore
Boos brand ik de wereld af –gefreaked-
slacht elk verkeerd woord tot halve letters
bedaar niet als ik eenmaal op dreef ben
hij had me toch beter moeten kennen.
Mannen, één grote zucht –fucked up-
niemand zal mijn vertrouwen nog winnen
lieve woorden, kusjes, niets wil ik meer delen
flikker op, ik blijf wel met mijn vibo spelen.
Reacties op dit gedicht
| Engeltjuh: | Maandag, mei 10, 2010 21:45 |
| *grinnik* ondanks de boosheid, toch wel erg sterk geschreven. | |
| Amon: | Maandag, april 26, 2010 16:07 |
| moeten ze het wel doen! | |
| Amon: | Maandag, april 26, 2010 08:07 |
| hehehe... | |
| Quando: | Donderdag, april 22, 2010 22:03 |
Wij hebben geen mannen nodig. Wij hebben Tarzan. |
|
| Eternal: | Donderdag, april 22, 2010 17:14 |
| heel mooi, en idd heel herkenbaar. Hoop dat het toch nog goed komt, al hoeft dat tuurlijk niet met deze te zijn ;). Mandy |
|
| sweetblackangel: | Donderdag, april 22, 2010 16:23 |
| Herkenbaar. Maar laat de rotte appel(s) het niet verpesten voor de rest! |
|
| lexx: | Donderdag, april 22, 2010 16:08 |
| en je puberteit ook natuurlijk. | |
| lexx: | Donderdag, april 22, 2010 16:08 |
| ja lastig, die pubertijd. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Looortje |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2010 | ||
| Thema's: | ||