trucker Abraham
Vandaag gaat alles traag
ik zie overal de borden
Vijftig ,wat een plaag
hoe ben ik dat geworden
De eerste halve eeuw ging vlug
een tweede gaat niet lukken
Eventjes kijk ik nog terug
dan gaat de dag aan stukken
Gelukkig nog steeds in beweging
al voelt het dagelijks overbelast
Toch nooit onderweg met tegenzin
wat omstanders vaak verrast
Voor jou en onze vier draken
ha ,is mij geen zee te hoog
Ga ik de strijd niet staken
jullie zijn mijn regenboog
Nou groetjes en tabee
ik ga er weer vandoor
Neem in mijn oren mee
een zingend familiekoor...
22 april 2010
(wegens computerstoring
een dagje later geplaatst)
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zaterdag, april 24, 2010 02:49 |
| Steeds maar 50 mogen rijden, is nog het ergste. Een voordeel, het wordt rustiger en men ploft nergens meer tegen aan. Dus, vijtig rijden is de te vroege dood vermijden ondetussen meer genietend van het leven. Gelukkig passage (Abraham)! Groetje, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2010 | ||
| Thema's: | ||