zilt
draag verleden
naar kracht;
of
deel om te
verzachten
als de wereld
stopt
evenwicht
behelst meer;
dan spiegels
kunnen zijn
ginds aan de
einder
dat stipje;
jouw leed,
verloren
stappen
de zee wist;
vult zich
zilt
Reacties op dit gedicht
| spring-in-het-veld: | Zondag, april 25, 2010 08:25 |
| waarom de zee zout is? dat komt door al die tranen mooi! groetje,spring |
|
| De kleine Vos: | Zondag, april 25, 2010 08:16 |
| je gedicht vult veel herkenbare verlangens en de zee geeft en neemt zoals in ons leven liefs fijne zondag Sonja |
|
| Indy Toma: | Zaterdag, april 24, 2010 20:10 |
| Heel mooi, vooral -de zee wist- ook tranen van het gezicht. | |
| switi lobi: | Zaterdag, april 24, 2010 18:40 |
| Mooie integere woorden Arie, diep als de zee zelf. Liefsliefs, switi lobi |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, april 24, 2010 17:41 |
| heel erg mooi Arie! mooi mooi! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2010 | ||
| Thema's: | ||