Een kiwi.
Het gevoel van een kiwi.
Verpakt.
De eerste laag zo puur en onschuldig,de tweede laag zo ……..zo
Tja het is maar wat je er van maakt.
Het verleden staat immers al vast, maar wat er nog komt dat heb je zelf in de hand.
Bij deze kiwi is vandaag het groen donker. Te donker. Niet zo licht als andere kiwi’s.
Hij is het pure groen verloren.
Andere kiwi’s waren altijd donkerder. Ja, groen donkerder.
Er zijn geen kiwi’s die niet te licht en niet te donker zijn.
Het bestaat gewoon niet.
Hij is het pure groen verloren.
Pure groen is zacht. De kiwi ernaast was door pure groen verrot.
De haren vielen af. Hij vervelde en vervelde. En weg.
Deze kiwi was groen, heel donker, groen donker, donker groen.
Hij verrotte van binnen.
Het sap stroomde weg. Weg stroomde het sap.
Hij liet niets achter. NIETS
Niets, hij ziet dingen die er niet zijn.
Waarom is hij de enige die het ziet.
Nee, we zien het allemaal. Alleen…..
Verpakt.
Het gevoel van een kiwi.
Een kiwi.