een blauwe hemel
bomen die waaien, op het ritme van de wind
een landschap; overstelpt met bloesems
wat me momenteel dat lentegevoel doet creëeren

het sjilpen van vogels
die elk om beurt hun melodie'tje zingen
het gevoel van vrijheid en openheid
waardoor ik zo van deze plek ben gaan houden

een prachtig panorama
dat me doet denken aan dat ene woord; hemelbloesem
die in mij ontstaat er rust
wanneer ik hier ben, samen met jou

nu ik weet dat deze plek er niet meer zal zijn
dat stilaan al dat groen verdwijnt
besef ik de verzwakking van de band tussen ons maar ook;
dat er nooit meer zo'n plek als deze zal zijn