Verdwenen in de nacht
In de eenvoud van je verschijning
straalt aura,
zoet gevoosde kleuren sprankelen
zoals irissen in het licht
zacht blauw als de lucht
rust.
Een windvlaag streelt je haren,
je strijkt ze terug terwijl
je lippen zich lichtjes krullen
tot een glimlach die weerspiegeld
in je ogen.
Je vingers omarmen teder de voet
van het wijnglas als was deze zo teer
dat het kon breken.
Mijn ogen volgen je vingers op het glas
als je lippen dit licht beroeren
en het rode vocht in kleine stroompjes
je mond binnen loopt.
Ik verdrink in je ogen die steeds ondeugender
in de mijne ronddwalen
als je tong een ontsnapte druppel
langzaam van je lip likt.
Je speelt, jij weet het, ik weet het.
Je draagt mijn droom naar realiteit
in een paradijselijke wereld,
onvergankelijk
tijdloos als een eindeloze waterval.
Onrust sluipt in mijn lichaam.
De waterval zwelt aan,
het paradijs wordt grauw
als de tijdloze tijd langzaam verdwijnt
in vergankelijkheid
en mijn dromerige wereld
in jou zijn wordt opgeslokt
in een waas van mist
waarin jouw glimlach verdwijnt
en de eerder zo zacht ruisende waterval
vergankelijk verandert in oorverdovende
regendruppels
die tegen de ramen kletteren
en mijn bewustzijn zich langzaam
kenbaar maakt.
Ik lig in bed, alleen met een wee gevoel.
Dit wil ik niet, ik wil je niet kwijt,
maar je komt niet terug,
verdwenen in de nacht.
Weg droom, hallo dag….. zucht.
Indy Toma
Nummer 127 : | Woensdag, april 28, 2010 11:12 |
prachtig! Bart |
|
Marousia: | Woensdag, april 28, 2010 00:52 |
Wat een prachtig schrijven, super. Liefs van Marousia | |
tsunami: | Woensdag, april 28, 2010 00:45 |
Dit is zo mooi geschreven met een rijke woordenschat, groetje tsunami |
|
Persoon: | Dinsdag, april 27, 2010 21:57 |
mooi geschreven! verlangend. | |
Auteur: Indy Toma | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 april 2010 | ||
Thema's: |