Avondgebed.

Verkleurde zon in haar oranje pose
trekt zich nu terug vanuit haar daagse plicht
waarbij haar stralen ’t kwaad hebben gezuiverd
en nu het duister toelaat als een tegenwicht.

Laat zo , o Heer, de warmte van Uw liefde gloeien
als straks het duister mij in hevigheid omringt
als draagster van een weten in vertrouwen
dat u wel blijft en volop in mij zingt.

Dat ik de zorg van deze dag nu weg laat glijden
zoals de zon straks aan de kim verdwijnt
om aan de horizon in ’t diepe nat te dalen
en straks bij ’t komend licht niet meer verschijnt.

Dat ik in alle rust mij nu aan U over mag geven
dat U al wakend naast mij stil zal blijven staan
Uw Geest en engelen mij al de tijd omlijsten
dan breekt voor mij de stille vrede baan.
th