Restauratie
Wentel me in geroofde illusies
kwel mijn geest met fluisterwoorden
traan mijn wangen droog als liefde
stort mijn afgrond in het dal
Als we straks zitten in onpersoonlijkheid
laten we verder vreemden worden
dit keer voor volwassen gaan
snel wegen we de waarheid af
ik hoef niet naar jouw huis vannacht
kwel mijn geest met fluisterwoorden
traan mijn wangen droog als liefde
stort mijn afgrond in het dal
Als we straks zitten in onpersoonlijkheid
laten we verder vreemden worden
dit keer voor volwassen gaan
snel wegen we de waarheid af
ik hoef niet naar jouw huis vannacht
Reacties op dit gedicht
| Looortje: | Woensdag, april 28, 2010 17:58 |
| zo is dat. vooral dat woordje volwassen bevalt me. Nog een paar daagjes en dan is dat officieel ook zo heb ik begrepen Vind dit gedicht trouwens stukken beter dan die hiervoor, keep on doing it :) |
|
| mucho met de lach: | Woensdag, april 28, 2010 17:46 |
| waar woon je eigenlijk? toch niet in dat krot?!:D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sweetblackangel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2010 | ||
| Thema's: | ||