Een vervanging van pijnen kwam de volgende vrouw ter verschijning.
Ik wou liefde, gezelligheid en een goed gesprek dit was er de eerste maanden maar ik had beter kunnen zeggen vertrek.
Zwanger en trouwen en we zouden een liefdes nestje bouwen.
De dagen de maanden verstreken en je werd feller en bleek niet voor rede vatbaar te wezen.
Geslagen, gekrabd en vertrapt en moest je met regelmaat in de houtgreep nemen.
Bedreigingen met een mes, daar werd ik niet bang van en zei steek dan ”je bent gek”
Mijn zwakheid van geen vrouwen slaan is jou geluk, ik had genoeg redenen om terug te slaan maar mijn trots maak je niet stuk.
Het glas is gebroken nadat je me aanviel waar de kinderen van mee konden genieten, dit maakte me heel erg boos en alles is nu vernietigd.
Na 5 jaar treuren en zwijgen, kan mijn verhaal en gebeurtenissen niet achterblijven.
Alles kwijt me huis, bedrijf en de kinders, maar zal proberen te vechten voor wat ik belangrijk zal vinden.
Just-a-young-mom: | Zondag, november 28, 2010 23:28 |
je pakte je koffers en liet je kinderen achter bij een vrouw waarvan je wist dat ze hulp nodig had en die jou heeft bedreigt met een mes en je ''hoopte maar dat het goed kwam''? | |
CBR: | Dinsdag, mei 04, 2010 13:13 |
Wat een toestand... Sterkte bij alles. liefs, cbr |
|
stapel mucho: | Zaterdag, mei 01, 2010 21:02 |
ik vind dit toch zelf iets te makkelijk moet ik zeggen maar ik ken de situatie niet dat het moeilijk is, begrijp ik zorg dat je in de toekomst sterk in je schoenen staat dan maar wat harder opgesteld beter dan escalatie met ellende als resultaat mensen zijn soms vreselijk en de mensen bij wie je aan de bel trekt ook het beste wens ik je in de toekomst:) |
|
Rodney: | Zaterdag, mei 01, 2010 20:47 |
ja Nederland en hulpverlening, als je het verhaal doet zeggen ze gewoon je wil scheiden en probeert je vrouw zwart te maken. Daarvoor heb ik diverse keren tegen me vrouw gezegt als je geen hulp gaat zoeken ga ik scheiden, maar iemand die ziek is ziet dat niet van zichzelf. Dus tja me koffers gepakt en maar hopen dat het goed zou gaan thuis met de kinders en toen ging er eindelijk bij iemand een lampje branden dat er is mis was en dat er ingegrepen moest worden. Leve de hulpverl |
|
stapel mucho: | Zaterdag, mei 01, 2010 20:39 |
wat een toestanden!:( je had misschien zelf ook wel iets eerder hulpverlening kunnen inschakelen denk ik toch te laat is te laat richt je op de toekomst je eigen dan maar veel sterkte in deze tijden |
|
Rodney: | Zaterdag, mei 01, 2010 19:34 |
Ela dat is zo en de dreigementen die ik ook maakte hielpen voor geen meter. Dat heb je bij Borderline ( of soort gelijke ziektes ) En nu dat het te laat is ziet ze in dat ze hulp moet hebben, maar als het glas gebroken is dan blijft dat zo maar de kids zijn de dupe ervan. |
|
ela: | Zaterdag, mei 01, 2010 15:56 |
De zachte aanpak wordt door de ander aanzien als zwakheid en doet haar steeds meer triomferen. ela |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, mei 01, 2010 12:42 |
het steeds weer blijven hopen tot de tijd zegt dat de dagen gebroken zijn, het zwijgen neemt z''n jaren...naar verwerken... sterkte! liefs kerima ellouise |
|
Rodney: | Zaterdag, mei 01, 2010 11:54 |
Ja jammer genoeg wel, maar had hoop die er niet was. | |
trucker klaas: | Zaterdag, mei 01, 2010 04:16 |
zoveel jaren al verloren .... succes ,klaas |
|
Auteur: Rodney | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 01 mei 2010 | ||
Thema's: |