Overlevingsdrang

Zijn wil verloren
kijkt hij
machteloos toe
hoe hij zichzelf
verliest
en in een neerwaartse
spiraal
in het donker
verdrinkt
in zijn eigen poel
van misère
laten zijn vingers
een voor een
los
van de rand
om zich in het
zwarte gat
te storten
en
zijn laatste adem
uit te blazen

maar

zijn bloed stroomt
en kolkt
van leven
laat niet los
maar vecht zich
terug
naar het licht
alwaar hij opgelucht
adem haalt

Geschreven door

Edwin van Rossen

Reacties op dit gedicht

Edwin van Rossen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

free:	Vrijdag, april 26, 2002 08:42
Gelukkig maar....!! liefs free ~(O)~

Laurens Windig:	Vrijdag, april 26, 2002 08:32
Dubbelgedicht met een flitsende finale!

Over dit gedicht

Auteur: Edwin van Rossen
Gecontroleerd door: klitty
Gepubliceerd op: 26 april 2002
Thema's: [Eenzaamheid] [Zelfmoord] [Leven]