Sterretje, sterretje in de lucht
Weet jij wie het hardste zucht
Sterretje, sterretje in de lucht
Zie jij wie het snelste vlucht

De werkelijkheid kan zo wreed zijn
Doet dan als een open wond zo pijn
Leven in een leugen lijkt dan fijn
En maakt de waarheid handzaam klein

Maar kijkt men dan naar eigen reflectie
Met een stukje unieke detectie
Dan ziet men wellicht een beetje affectie
En onderkent men de infectie

Lukt dat niet
Dan geldt tot mijn verdriet

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Wie is het verdrietigst van het land
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Wie maakt zich het eerst van kant