lach
verdriet
onvermijdbaar
tranen
komen
wanneer
ze willen
een lach
betoverend
ogen
schitteren
een hart
vol met geluk
de lach
wint
van
het verfriet
Reacties op dit gedicht
| Anne Peetermans: | Woensdag, november 21, 2001 16:28 |
| mooi geschreven, maar ik moet toegeven dat huilen soms ook kan opluchten toch heb je gelijk... |
|
| anne: | Donderdag, oktober 04, 2001 17:19 |
| erg mooi! | |
| : | Woensdag, augustus 15, 2001 22:19 |
| ik vind het raar, ik heb in een van mijn gedichten hetzelfde geschreven. mooi trouwens, heel mooi | |
| eppo: | Zaterdag, november 04, 2000 16:16 |
| ben het helemaal met je eens...tranen komen wanneer ze willen...een lach komt spontaan...maar verdriet overheerst soms | |
| car: | Zaterdag, november 04, 2000 14:12 |
| mooi omschreven S.J.....maar gelukkig kan ik ook huilen van het lachen.......zijjjn mijn tranen soms ook vrolijk;-)) | |
| SJ: | Zaterdag, november 04, 2000 13:09 |
| Sorry, dit gedicht heet lacht en de andere die ook onder lach staat moet samen alleen heten. snelheidsfoutje!!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: SJ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Wim | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||