Alleen naast jou
sterft de dood
in een lach
sterft miserie
met een wonder
sterft verdriet
door er te zijn
alleen naast jou
scheen de maan
op je hoofd
of was het maar
een reflectie
gedachte van
wat kan zijn
alleen van jou
het was niet alleen
en niemand was alleen
alleen jij
alleen daar staan
alleen
bij jou
geen idee
geen benul
geen besef
van wat ik niet weet
geen vooruitzicht
wat dan nog
alleen naast jou
Reacties op dit gedicht
| Autumn2: | Vrijdag, mei 07, 2010 10:12 |
| Goh, deze is echt mooi geschreven, Bart...liefs A2! | |
| isolina: | Vrijdag, mei 07, 2010 09:17 |
| prachtig dit , graag gelezen !!!! knufff maria | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, mei 07, 2010 02:46 |
| mooi!!!! | |
| switi lobi: | Vrijdag, mei 07, 2010 00:45 |
| Er droomt vertrouwen door jouw woorden.. welterusten Bart. | |
| ela: | Vrijdag, mei 07, 2010 00:21 |
| Soms is het genoeg iemand alleen maar naast jou te hebben om hem of haar te brgrijpen. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||