Kunst van observeren
Vaak denk ik aan de momenten van onachtzaamheid, meestal ben ik dan in een rokerig establishment en kijk met volle bewondering naar mijn medemens en al haar facetten.
De kaars voor mij op tafel wakkert flink, er gaat een galm door de zaak die je doet denken aan een drinkplaats van merels.
Mijn glas is koud ik neem een slok, en kijk rustig naar een jongen die alle moeite doet om geschikt over te komen voor een meisje wat iets verderop aan de bar staat.
Een oudere man die voorovergebogen zit en net iets te diep is gegaan.
2 meisjes die zitten te kletsen en kijken naar de jongen die verderop zijn verfrissende bitter op drinkt.
En nog altijd de kaars op tafel die een dansje voor mij doet en af en toe een pluimpje rook verschiet.
De ruimte wordt leeg gelijk het uur, het moet minstens al 4 zijn, maar ik blijf tot het licht dooft en de zon op komt, net als de kaars voor mij, brand ik op en vertrek ik.
Niemand heeft mij gezien, zij die als mieren zijn en bespiedt worden door een vergrootglas.
Will`ns en wetens
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Vrijdag, mei 07, 2010 07:41 |
| gezien en bezien worden een scherpe observatie vanuit een schemer toestand bij kaarslicht grt Cobie |
|
| loes schaap: | Vrijdag, mei 07, 2010 06:44 |
| Lees een trieste beschrijving, mooi geschreven. gr loes |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, mei 07, 2010 06:28 |
| litle brother ..... fraai beschouwd ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nr 4 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||