Stille stemmen
Stille stemmen
als het stil is diep in mij
mijn pas gelijk is aan een schilpad
stemmen in mijn hoofd klinken
in woorden uit een verleden die nooit vergeten zijn
de verre leegte spreekt
maar het is een taal die ik nooit heb geleerd
als ik luister traant mijn oog
hoe kan ik ook verstaan wat ik mij nooit eigenmaakte
ik voel een hand,zie ogen en dan die kus
alles wordt donker
trillingen in mij hart
bonken in mijn hoofd
alles ebt langzaam weg
ik heb geleerd dingen te verleren
maar mijn diepste les
is het licht willen zien in het dierbaar nu
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 19, 2014 18:06 |
| een pracht van een schrijven | |
| Quadesh: | Vrijdag, mei 07, 2010 19:39 |
| psssss als t donker is doet een kaarsje al heel veel. knuffie | |
| switi lobi: | Vrijdag, mei 07, 2010 17:41 |
| Jouw diepste les is gelijk de mooiste.. zo krachtig! Lieve groet, switi lobi |
|
| loes schaap: | Vrijdag, mei 07, 2010 17:30 |
| prachtig beschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||