Bedankt!
Bedankt…
Nee… Meer dan bedankt!
Deze woorden kunnen het niet uit drukken,
Elke zin of verhaal,
Scheurt mijn gevoel aan stukken,
Eigenlijk kan het niet verbaal.
Het willen proberen, duidelijk te maken,
Wat mijn hoofd niet kan samenvatten,
Waar de woorden staken,
Maar, waar het gevoel zo duidelijk is te bevatten.
Een fijn gevoel,
Warm en zacht,
Ik denk dat je wel weet wat ik bedoel,
Al had je het misschien niet meer verwacht.
Wat ik je probeer te zeggen,
Is, dat wat jij voor mij hebt gedaan,
Wat je bij mij wilde neerleggen,
Altijd in het midden in mijn leven zal staan.
Door jouw tijd en hulp,
Kreeg mijn leven een nieuwe start,
Kroop ik langzaam weer uit mijn schulp
Gelukkiger en minder verwart!
Toch probeer ik het je te zeggen,
De late reactie, daarvan heb ik spijt,
Wat ik voel, wil ik bij je neerleggen;
Dat is…. Dankbaarheid!
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Zondag, mei 09, 2010 09:57 |
| Mooi, zeker de laatste zin! Groetjes |
|
| alle dagen mucho: | Zaterdag, mei 08, 2010 22:47 |
| ik heb de struik eruit gerukt de pot mag je houden:D |
|
| alle dagen mucho: | Zaterdag, mei 08, 2010 22:46 |
| goed gedicht uit 13 november 2008 ik geef een reactie in 2012 is je het goed vindt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bloempotje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||