Waarheen te gaan
ik heb me pijn gedaan
niet met opzet
maar toch vrijwillig
vreemd toch
hoe een mens bereid is
alles te herformeren
voor een verandering
in het leven
een kleine verandering
een barst in de tijd
maar met zo grote gevolgen
ach wat zou het
het is niet dat
opgedane kwetsuren
en gebroken barsten
niet kunnen herstellen
het zijn de
schades in het leven
die ons maken
tot wie we zijn
ik dacht zeker te wezen
nu sta ik weer
voor een tweesprong
wachtend op de pijl
die me brengt
waarheen ik moet gaan
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Dinsdag, mei 11, 2010 09:35 |
| ik heb 101 littekens waar ik constant mee stoef...erg hé(humoristisch bedoeld) groetje |
|
| M-Rose: | Maandag, mei 10, 2010 21:22 |
| Cupid draw back your bow and let your arrow go straight to my lover''s heart for me for me liefs van martje BKE |
|
| ijsmucho: | Maandag, mei 10, 2010 20:53 |
| tjaah:D | |
| Indy Toma: | Maandag, mei 10, 2010 20:52 |
| Zoek en vindt de ANWB-paddestoel en vervolg je weg... dat is waar ik bij je verhaaleinde aan denk. | |
| ijsmucho: | Maandag, mei 10, 2010 19:20 |
| voorbij de gesloopte keukentegels wijs ik mijn keuken aan niets is er meer te vreten toverspreuken hebben niet genoeg hun best gedaan |
|
| ijsmucho: | Maandag, mei 10, 2010 19:18 |
| ik zit langs de weg iedereen schiet maar ik niet op gebukt onder boeken die mij zeggen de waarheid is ik zit maar te zitten en iedereen is op weg:( |
|
| ijsmucho: | Maandag, mei 10, 2010 19:17 |
| ik ben de weg de waarheid en loop op zonnecellen oeh, lekker heet!!:D |
|
| ijsmucho: | Maandag, mei 10, 2010 18:31 |
| te laat aan het kruis ermee!:D |
|
| spring-in-het-veld: | Maandag, mei 10, 2010 17:15 |
| oeps, haal maar weg bart, dit is ietsje te te te ohh.. shame on me :(( please forgive me |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, mei 10, 2010 13:55 |
| joh!! | |
| De kleine Vos: | Maandag, mei 10, 2010 13:22 |
| heel herkenbaar samen voeging van veel groetjes Sonja |
|
| isolina: | Maandag, mei 10, 2010 12:42 |
| een levenspad met zoveel zijpaden,keuze''s maken . leren er mee om te gaan , mooi verwoord !!! knuff maria | |
| kerima ellouise: | Maandag, mei 10, 2010 11:36 |
| zo vaak denk je, nu ben ik er...en onverwacht sta je weer voor een splitsing graag gelezen liefs kerima ellouise |
|
| ijsmucho: | Maandag, mei 10, 2010 11:11 |
| pas maar op dat je niet geraakt wordt |
|
| Autumn2: | Maandag, mei 10, 2010 11:06 |
| Prachtige beschrijving van ''het levenspad'', een mens leert met vallen en opstaan, onze fouten, onze ervaringen, onze risico''s, ze horen er allemaal bij...liefs A2x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||