Ze pakt mijn hand en laat me vrij
En is met afstand het meest dichtbij
Terwijl ze toekijkt wie ik aan het worden ben
Grijpt ze in als ik te snel door het leven ren
Met haar levenslust en kracht weet ze me als geen ander te intrigeren
Vind ik het leven doelloos kan zij me weer inspireren
Aan haar durf ik me onvoorwaardelijk te binden
En ben ik mezelf even kwijt weet zij me te vinden
Is mijn leven te zwaar helpt zij me met dragen
Heb ik haar nodig is ze er voor ik het kan vragen
Spreek ik voor mezelf een vreemde taal kan zij die verstaan
Ze vormt de bodem van mijn bestaan
Heb ik twijfels bevestigd zij wie ik ben
Ze is verreweg de mooiste persoon die ik ken