Om elke dag te kiezen,
Dat ik jou niet aan zal spreken,
Lijkt makkelijker dan gedaan,
Onder jouw aanblik al bezweken.
Je ving me binnen mum van tijd,
Mijn hart bleek hunkervast,
En ik wilde je niet verliezen,
Al voelt houden als een last.
Dus kus ik de scherven van het hart,
Met lippen tot bloedens toe,
Lieg ik dat ik je achterlaat,
Wanneer ik de deur dicht doe.
93821: | Zondag, mei 16, 2010 00:27 |
echt een mooi gedicht vooral de laatste strofe inderdaad. | |
David Matser: | Dinsdag, mei 11, 2010 01:48 |
Vooral de laatste strofe is een schot in de roos, wat poezie betreft :) Een pareltje dit! Liefs, David |
|
ela: | Dinsdag, mei 11, 2010 00:20 |
Als het hart gebroken raakt kan men best eerst de stukken lijmen voor men het paketje wegwerpt. ela |
|
Auteur: Engeltjuh | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 11 mei 2010 | ||
Thema's: |