Ik kom je morgen wel weer tegen
Je bent er tijdens het ontwaken,
Als een klap in mijn gezicht,
Volgt mij door de dagen,
Als een gek in mijn gesticht.
Je eenzaam beklemmende greep,
Om mijn nek en om het hart,
Je gaat zelfs nog niet weg,
Als je mij compleet verwart.
In deze wereld vol gemis,
Is de slaap voor mij een zegen,
Dag volhardende liefdespijn,
Ik kom je morgen wel weer tegen.
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Dinsdag, mei 11, 2010 09:45 |
| Apart, hoe iemand aanwezig kan zijn, juist door weg te gaan.... Een prachtige omschrijving van een intens pijnlijk gevoel. Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||