Nomadisch
Nomadisch slenter ik door straten
met schoenen naast verlopen voeten,
een volle rugzak over de schouder
waardoor ik in elke pas verouder.
Ik leef wegen niet naar mijn leeftijd
zweef zwervend over paden
en als ik realiteit terug wil halen
verlaat ik mezelf meerdere malen.
Nooit zal ik tevreden thuiskomen
omdat er geen huis met mij wil wonen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Looortje |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||