Geen titel
Vastberaden smijt ik
onverwachts voor jou
de lang ingehouden woorden
in je gezicht
Geen medelijden
deze keer
kom je niet zomaar
van me af
Je zoekt
naar woorden
denkend de situatie
nog te kunnen redden
Ogen spreken angst uit
weten niet
waar ze
kijken moeten
Eindelijk gerechtigheid
opluchting
is het enige
wat ik nu nog voel
Een goed begin
26-4-2002
------------------------------------------------------------
Dit gedicht gaat over een meisje die mij al langer irriteerde, nu heb ik haar eindelijk eens de waarheid gezegd...
Reacties op dit gedicht
| petrarcus (robert17): | Zaterdag, april 27, 2002 11:14 |
| Zeker wel goed van je! :) Ik weet uit eigen ervaring dat dat heel moeilijk is, maar ook dat het waanzinnig oplucht om alle opgekropte woede eruit te gooien (niet uit eigen ervaring) Ga zo door met opkomen voor jezelf! Liefs Robert |
|
| Robski: | Vrijdag, april 26, 2002 19:27 |
| Scheidingslijn??? :) *knuffff* Liefs, Rob |
|
| ardalan: | Vrijdag, april 26, 2002 18:00 |
| uitstekend verwoord .. | |
| maneschijn: | Vrijdag, april 26, 2002 17:44 |
| well done girlie.. ik geloof dat ik weet over wie het gaat.. kan dat?? in elk geval.. ik benb TROTS op jouuuuuuuuuuuu!! dikke knuffel x moi |
|
| ~Marina~: | Vrijdag, april 26, 2002 16:24 |
| heeeeerlijk niet??? t voelt af en toe heerlijk eens een keer flink kwaad te zijn! en iemand eindelijk de waarheid te zeggen... liefs Marina |
|
