Wijze woorden sprak ene ooit,
dat hij niets wist,
en net deze onwetendheid zijn wijsheid was.
Woorden vol waarheid,
kennis schuilt in besef,
het besef van niets-weten.
Woorden vol waarheid,
bevestigde het orakel van Delfi,
al kan de echte wijze daar niet aan geloven.
Hoe kan de wijze in grond nog geloven,
geloof is argumentatieloos,
oppervlakkig de gelover.
Alwetend, dat is de alles-gelover,
zodoende niet-weter,
want niets is zeker en alles dus mogelijk.
Dat is het enige,
dat de ware wijze,
moet weten.