Bijna elke nacht,
Heb jij je mij in je macht.
Het was werkelijkheid en toch bedrog,
Ja, ik ben het niet vergeten, het is er nog.
weer wakker met een schok,
niemand, alleen ik met de nachttijd op de klok.
Douchen zo snel als het kan,
Huilend, gek word je ervan.
Nog steeds het wantrouwen,
Is dit dan nog altijd een soort rouwen?
De nachten zijn geschaad, sta op ga door met leven.
Met een schop onder je kont, alles een plekje geven.