Het luchtruim was verlaten
toen je eindelijk als vlinder
je vrijheid achterna vloog
maar je vleugels was verloren.
Herboren trappelde benen lucht
suizend tussen vingers en tenen
voorlopig vooruitstrevend
naar een ongekneveld leven.
Al gauw bleek lucht te koud
jij te jong om oud te zijn,
triestig trouw of monogaam
nu voelt vrij zijn eenzaam aan.
pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, mei 15, 2010 23:45 |
succes looortje pcp |
|
sweetblackangel: | Zaterdag, mei 15, 2010 18:25 |
Looor, wat doe je nou? Als jij gedichten van deze klasse in gaat sturen, maak ik helemaal geen kans meer! ;) | |
spring-in-het-veld: | Zaterdag, mei 15, 2010 16:53 |
:D dit gedicht lees ik nu pas, pittig geschreven en stevig aan het verdedigen ;) succes met de wedstrijd, groetje sihv |
|
lexx: | Zaterdag, mei 15, 2010 16:27 |
je verwijderd ook heel kinderachtig je reactie: en dat, beste loor, maakt je een kind! ik wil hier voorlopig niet meer zijn. | |
lexx: | Zaterdag, mei 15, 2010 15:10 |
op me reacties hoef ik geen opbouwende kritiek he loor! :) die zijn sowieso beter dan menig gedich! | |
lexx: | Zaterdag, mei 15, 2010 15:09 |
heb ik een gedicht onder jouw gedicht gezet dan? :) nou dan, kleine baby! | |
lexx: | Zaterdag, mei 15, 2010 15:04 |
wat zit je te wauwelen over opbouwende kritiek? geef die zelf eerst eens hier en daar he. het welbekende vlinderfenomeen: heb ik geen goed woord voor over. bovendien gebruik je de verbum ook nog verkeerd. gaat naar de vlindersite ja! :) |
|
Amon: | Zaterdag, mei 15, 2010 14:59 |
hehe ze zijn miniem ik weet t | |
Looortje: | Zaterdag, mei 15, 2010 14:58 |
oooh, hij kan ook nog positieve kritiek geven waaaaauuww |
|
Amon: | Zaterdag, mei 15, 2010 14:53 |
die laatste zin, wauw | |
Auteur: Looortje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 mei 2010 | ||
Thema's: |