de tranen,
huilden over je wangen,
de pijn,
hing om je heen,
om maar te zwijgen over de angst,
De geur van dood,
stond in de lucht geschreven,
de wind,
brak de dag in tweeën,
die zo prachtig begon,
Lege velden,
straten waren weg,
plattegrond,
om het zoeken naar het eind,
was niet meer nodig,
Hoe de zielen ook weenden,
jammerend verdriet,
de wind kon ze niet meer vangen,
het was te laat
om op tijd te komen,
ik bad tot moeder natuur,
voor de reden van de ramp,
mijn onbeantwoorde woorden,
bleven rondzweven,
in het niets.