Het klokje staat even stil
Het klokje staat even stil:
Het klokje tikt als maar door.
Maar vandaag staat het even stil.
Heb weer een verlies te verwerken.
Het is immers Gods wil.
Een vader gestorven.
In zijn jonge jaren.
Gelukkig heeft hij nog wel
de vijftig mogen behalen.
Nu aan mijn teamgenoot
En haar familieleden
Veel sterkte gewenst en
denk met een glimlach terug aan het verleden.
Fantasy 18-05-2010
Reacties op dit gedicht
| shiny: | Donderdag, januari 20, 2011 21:50 |
| Ik heb ook mijn vader verloren. Accepteren doe je het nooit ik verloor hem toen ik 12 was. Had nog veel met hem willen delen maar die kans nooit gekregen. Mooi verwoord dit gedicht! |
|
| Indy Toma: | Dinsdag, mei 18, 2010 21:48 |
| De trieste gebeurtenis heel mooi weergegeven, sterkte. | |
| Yellow: | Dinsdag, mei 18, 2010 13:30 |
| ook mijn oprecht medeleven, groet, Y. |
|
| Marousia: | Dinsdag, mei 18, 2010 13:27 |
| Triest en mijn condoleances voor alle betrokkenen. Liefs van Marousia | |
Over dit gedicht
| Auteur: Fantasy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||