Softenon
't goot slagreden
toen de jongen
met de softenon handjes,
me hielp druwen en trekken
met zijn romp,
schouders en fragiele benen,
om 't vehikel
vastgereden in de modder
los te krijgen,
alle hulp welkom
want hoe en wanneer
geraak je aan dit donker uur
op eigen kracht terug thuis ?
Merde,
en 'n hele resem scheldwoorden
vloekte hij binnensmonds
die 'k niet verstond,
slierten haar vastgekliederd
als 'n brei op zijn hoofd
de brilglazen ondertussen
door de regen bewasemd en bedoomd,
na die lange craque effort
allebei doornat tot op 't blote vel
gaf 'k die moedige jongen
aarzelend,
'n stevige omhelzing,
want hoe pak je 't beste aan,
merci beaucoup ...
zijn moedertaal was de mijne niet,
'n glimlach verscheen op zijn gezicht
en in die goedige ogen,
'n onbeschrijflijk
helder mooi licht.
toen de jongen
met de softenon handjes,
me hielp druwen en trekken
met zijn romp,
schouders en fragiele benen,
om 't vehikel
vastgereden in de modder
los te krijgen,
alle hulp welkom
want hoe en wanneer
geraak je aan dit donker uur
op eigen kracht terug thuis ?
Merde,
en 'n hele resem scheldwoorden
vloekte hij binnensmonds
die 'k niet verstond,
slierten haar vastgekliederd
als 'n brei op zijn hoofd
de brilglazen ondertussen
door de regen bewasemd en bedoomd,
na die lange craque effort
allebei doornat tot op 't blote vel
gaf 'k die moedige jongen
aarzelend,
'n stevige omhelzing,
want hoe pak je 't beste aan,
merci beaucoup ...
zijn moedertaal was de mijne niet,
'n glimlach verscheen op zijn gezicht
en in die goedige ogen,
'n onbeschrijflijk
helder mooi licht.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Woensdag, mei 19, 2010 16:03 |
| Soms zijn het de minst gedeelden die ons leren hoe te leven. ela |
|
| isolina: | Woensdag, mei 19, 2010 09:59 |
| heel ontroerend , knuff maria | |
| switi lobi: | Woensdag, mei 19, 2010 08:53 |
| Xavier, wat een mooie ontroerende momenten deel je hier met ons; heel bijzonder! Liefs, switi lobi |
|
| trucker klaas: | Woensdag, mei 19, 2010 08:10 |
| het fysiek beperkt hoeft de wil niet te breken dat is hier wel weer gebleken fraai schrijven ,klaas |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, mei 19, 2010 01:44 |
| mooi zeg, licht is toch al iets wat mij blijft verwonderen, licht in natte ogen tovert regenbogen. ofzo. pcp |
|
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||